Etappe 17,Bühl am Alpsee ( 145 km / 1250 hm)
Deze nacht stormde het en leek het af en toe dat de tent zo maar kon opstijgen. Maar helaas er lagen wat extra kilo’s in dus dat ging niet makkelijk.
Buiten dat het zo stormde buiten hebben we heerlijk geslapen. Toen we vanmorgen opstonden rond een uur of zeven en hierna de tent opruimden, die ditmaal voor de verandering droog was, zijn we gaan ontbijten. Dit deden we op de camping waar we een groβes frühstuck aten. Hier hadden we per man twee semmel, jam, ham, kaas, koffie en echte boter. Hier hebben we van genoten. Want vandaag zou het een lange dag worden richting de Alpsee.
We vertrokken rond half negen, we konden direct klimmen terug naar het dorp want de camping lag aan het water en het dorp wat hoger. Om eerlijk te zijn viel het reuze mee want het was maar een héle kleine puist. Vanaf hier reden we voor enkele kilometers door het dal waarna we weer eens konden gaan klimmen.
We begonnen met klimmen in Bad Kohlgrub. We klommen door een bos langzaam maar zeker, niet gestaag maar redelijk steil naar boven. Dit zoals het voor ons al redelijk bekend is onverhard. Dit zorgt er voor dat we met niet al te veel problemen naar boven konden fietsen, maar naar beneden wordt het technischer. Daarbij komt nog eens kijken dat we richting de 850 meter klommen. In de afdaling die al wat technischer was moesten we door het water heen gaan. Niet één keer maar twee keer. Voordat we bij de tweede keer door het water moesten gaan, zagen we hoe iemand een band aan het wisselen was. Alleen voor deze band te wisselen hadden ze maar liefst vijf mensen nodig. Nu we dat vandaag ook weer hadden mee gemaakt en dat wij niet lek zijn gereden kwamen bij de tweede overgang door het water. Hier konden we niet eens doorheen fietsen want deze was helemaal niet doorwaadbaar met de fiets. Dit zou wel zijn gelukt als je een mountain bike zou hebben. Hoe dan ook we daalde langzaam naar beneden om vandaar uit nog twee keer op en af te gaan en bijna de 900 meter aan te tikken.
De wegen hier waren ook weer onverhard maar lagen er niet zo slecht bij zoals de eerste keer. Hier kon je nog redelijk op fietsen. Nadat we dat hadden gehad kwamen we in een dal terecht waar we wat vaart konden maken en meters konden afleggen. Hier hebben we ook gebruik van gemaakt. Nu werd het hier steeds drukker en toeristischer. Want we kwamen in de buurt van een Disney achtig kasteel op de berg bij Schwangau. Maar wij hadden opdat moment een héél ander doel voor ogen en dat was een supermarkt. Deze supermarkt vonden we de buurt van Schwangau. Hier hebben we onze lunch ingekocht. Dat we later zouden gaan opeten. Maar voordat we dat deden kwamen we door Füssen. Füssen als stad is het bezichtigen wel waard als je er in de buurt bent.
Maar voordat we gingen lunchen moesten we een plek zoeken waar we rustig en met een mooi uitzicht konden gaan lunchen. Dit lukte pas na een goede 15 kilometer in Höpfen am See. Hier hebben we onze broodjes met frikadelle en leberkase gegeten. Die we hadden gekocht in de supermarkt.
Nu we onze magen weer met brandstof hadden gevuld zijn we weer verder gefietst. Dit maal niet zonder problemen want we konden direct weer berg op fietsen. Nu hadden we een probleem er bij want door het stil zitten voelden onze benen aan als twee stukken beton. We kwamen hier ook weer zonder problemen boven, alleen nu moesten we de benen weer wennen aan het fietsen. Nu we weer aan het fietsen waren kregen we voor de verandering verharde fietspaden bergop die goed begaanbaar waren doordat deze geleidelijk bergop gingen. We gingen drie keer op en af maar we haalden nog net niet de 1000 meter, we kwamen tot 993 meter.
Tijdens het klimmen hadden we gezelschap gekregen van een fietser. Deze kwam ons even lesgeven in hoe je zo snel mogelijk de berg op kan vliegen. Hij vloog ons dan ook als een raket voorbij berg op. Wij lieten ons niet kennen en reden rustig op ons tempo door. Alleen het leuke is dan dat deze fietser zich zelf heeft opgeblazen. Zo konden wij hem weer voorbij fietsen en hij zat nu met de gebakken peren te kijken. Dit was dan ook weer eens leuk voor de verandering. Want we hebben voor een lange tijd niks gevoeld of het pijn deed bergop. Deze fietser was dan als een stimulans voor ons om lekker door te fietsen, want hij werd weer groter en groter en zo konden wij hem eens laten zien hoe je berg op moet fietsen.
Nu we voor de laatste keer berg op waren gefietst konden we afdalen naar de camping in Sonthofen. Waar we eerst nog boodschappen hebben gedaan voor het avond eten. Nadat te hebben gedaan en richting de camping te zijn gefietst. Hopende dat we onze tent na 130 kilometer konden opbouwen, kwamen voor een dichte deur te staan. Want er was geen plaats, ja je moet dan maar naar de volgende camping, die 15 kilometer verder is aan de Alpsee. Zo hebben wij maar 15 kilometer meer moeten fietsen richting de Alpsee om hier ons tentje op te bouwen. We hebben deze 15 kilometer extra gereden over een vlak parcours. Dit komt nog niet eens zo slecht uit want morgen zou het zo maar eens kunnen gaan regenen.