Reuver 30 september 2020
Vanmorgen was het zeer grauw, maar de temperatuur viel wel mee, het voelde niet koud. Nadat we hadden ingepakt fietsten we naar het centrum om te gaan ontbijten bij de plaatselijke boulangerie.
Na het ontbijt begonnen we aan de Vennbahn, een spoorlijn die dwars door de Ardennen naar Aken voert, en waarvan de meeste stukken zijn geasfalteerd. Er zitten slechts enkele stukken tussen die nog niet zijn geasfalteerd, maar hier ligt grind wat goed aangereden is. Het vervelende van de Vennbahn is de geleidelijke stijging van 2 a 3 %, dit zie je niet oplopen, maar je voelt het wel degelijk. Daarentegen de omlaag lopende stukken brengen het tempo er goed in. Zonder te trappen loopt het hier al tegen de 25.
In Sankt Vith zijn we gestopt voor de lunch bij een bakker, en natuurlijk stroom voor de batterij.
Met de buikjes en batterij weer vol,konden na een uurtje weer verder op pad van de Vennbahn.
50 gehad, 75 nog te gaan tot Aken. Net voor Aken begon te batterij weer op reserve te staan, dus dan maar weer stoppen , nu bij een italiaans restaurant om deze weer op te laden. Meteen ook maar een bordje spaghetti genomen.
Tijdens het eten kwam Leny met het geniale idee, om niet voor de camping in Aken te kiezen, maar om gewoon maar door te fietsen naar huis.
Met de batterijen weer opgeladen begonnen we aan deze missie, eerst nog 20 km Vennbahn en dan verder via Aken, Herzogenrath om weer op het Duitse platte land te geraken. Het begon nu donker te worden , wat het er niet makkelijker opmaakte. De Batterij begon ook alweer tegen het einde te lopen. Net voordat we de grens overstaken bij Haaren was deze helemaal plat.
Bij Waldeslust, inmiddels 21 uur geweest zijn we het cafe binnengegaan om deze weer op te laden, veel hadden we niet meer nodig, want het zouden nog maar 25 kilometer zijn. Onszelf hebben we verwend met enkele glazen Weizen.
Rond 22 uur moesten we vertrekken, daar er hier blijkbaar nieuwe regels zijn gemaakt omtrent corona.
Het laatste stuk ging het in Turbo stand richting huis.
Rond middernacht arriveerden we dan eindelijk op de Reuver, na 195 km. Nu was ook mijn batterij helemaal leeg, en moest er nog flink bijgetankt worden.