Dag 7, Ora (140 km / 2125 hm)
Vanmorgen voor het vertrek werd mij nog een kopje thee aangeboden door een van de campinggasten, en na nog even wat gekletst te hebben dan toch maar vertrokken.
Snel even bij de supermarkt langs en dan hup weg richting Merano. De weg naar Merano is een prachtig fietspad tussen de appelbomen langs de rivier de Adige. De hele weg liep iets af en ik kon dus goed op gang komen en stond binnen mum van rijd in Merano. Hier was het nog even zoeken hoe naar de Gampel pass te komen. In Nalls stopte ik nog even voor koffie met natuurlijk appelgebak, want van de appels onderweg had ik daar wel zin in gekregen. Binnen nog een hele tijd gekletst met de eigenaresse, want hier spreekt men Duits en het ziet er uit als Oostenrijk. De streek hier heet dan ook Süd Tirol.
Na de koffie kon ik meteen aan de bak, kolere wat waren die eerste 3 km steil. Op de kleinste versnelling kwam ik net vooruit. Als ik trapte ging de fiets vooruit, maar viel meteen weer stil. Dit heb ik dus 3 km moeten doen tot in het dorpje Prissiano. Nu werd het gelukkig iets vlakker en kon ik gewoon weer gaan ronddraaien. Het was wel een lange klim, veelal door het bos. Eenmaal boven ging het een paar km naar beneden naar Fonda om daar dan meteen naar de Mendel pass te gaan.
Hiervoor moesten nog 300 hm worden overwonnen in 7 km, en na 2 km van 8%, werd de weg bijna vlak en was ik dan ook zo boven. Was volgde was een schitterende afdaling met 15 haarspeldbochten langs de rotswanden naar het Lago di Caldaro..
Bij de See op de camping was geen plaats meer, dus verder naar het volgende dorp om daar weet voor hetzelfde probleem te staan. Voor de verdere route zie ik voorlopig geen camping meer, dus dat word ergens een plaatsje langs de weg.
Maar eerst wat eten, en dat wordt hier in Italië een pizza, en dan dadelijk maar een plekje zoeken.