Dag 6, Prato (115 km / 3700 hm)

Vanmorgen eerst nog koffie gedronken met Bram en Marcel. Ze gingen vandaag per auto naar de Stelvio, om deze te beklimmen vanuit Prato. Ik daarentegen vertrok bij de camping rond 8 uur om aan een korte afdaling richting de Gavia te fietsen.

Vanuit Edolo liep de weg geleidelijk op door het dal tot Ponte Legno, waar er eerst nog een half stokbrood in de tank werd gegooid, om vervolgens aan de Gavia te beginnen. Het begin liep vrij aardig en de weg was vrij breed, maar dat veranderde na een paar kilometers, toen werd het smal en ging het percentage de hoogte in met stukken tegen de 14%, dit werd harken om van haarspeld tot haarspeld te komen. In het laatste stuk zat nog een onverlichte tunnel met een heel slecht wegdek, en eenmaal de tunnel uit ging het serieus steil omhoog voor de laatste kilometers. Het allerkleinste verzet kreeg ik nog net rond, en zo kwam ik dan na 40 km, in 4 uur boven op de Gavia. Iemand nog snel het fototoestel in de handen geduwd om een foto te maken, en snel naar beneden want hier is verder toch niets bijzonders te zien.

De afdaling die volgde was een linke, want het wegdek was in erbarmelijke staat, dus dit werd gaten ontwijken. Tegen een uur was ik beneden in Bormio, waar ik ergens een broodje ging eten met een groot glas Cola. Nog een koffie toe, en hup op weg naar de Stelvio.

Deze beklimming van 21 km met 42 haarspeldbochten is zeer de moeite waard, alleen al vanwege de vergezichten die er te zien zijn, en je ziet de hele tijd de weg omhoog lopen met al zijn haarspeldbochten. Elke haarspeldbocht heeft een nummer met de bijbehorende hoogtemeter aanduiding, dus dit werd aftellen. Er zaten makkelijke stukken in, maar daar waar de haarspeldbochten snel achter elkaar volgde ging het steil, en kwam de kleinste versnelling er weer aan te pas. Na 21 km kom je dan boven op 2758 Mtr, en wie kom ik daar tegen? Juist Marcel en Bram.

In het zonnetje hebben we nog wat gedronken, zelf nam ik nog een braadworst met sauerkraut, want daar had ik op dat moment ontzettende zin in. Na voor de laatste keer afscheid genomen te hebben ging het over een waanzinnige spectaculaire afdaling met 45 haarspeldbochten naar beneden. De motoren en auto's die me bergop allemaal voorbij vlogen, ben ik hier allemaal voorbij gevlogen.want de bochten volgde hier in zo'n rap tempo dat ik veel sneller met de fiets ben als ieder ander.

Na dik 25 km afdalen kom je dan in Prato waar ik op de camping arriveerde na 6 uur. Hier stond nog een Nederlands fietskoppel, Anita en Peer. Na even gekletst te hebben, ging ik snel naar een supermarkt voor eten, maar helaas deze bleken allemaal gesloten. Gelukkig hadden ze op de camping nog wat broodjes, en met de worst en kaas die ik nog had vergezeld van een blikje bier had ik hier voldoende aan. Er is hier een grote gezamenlijke picknickplaats, en ik begon aan mijn eten. Anita was een avondmaaltijd aan het koken en vroeg of ik ook mee wilde eten, hier kon natuurlijk geen nee op geven, en zo hebben we dus samen gegeten, en ik moet zeggen het smaakte voortreffelijk. Inmiddels is het 10 uur en pikkedonker hier, dus dat wordt vandaag op tijd naar bed om de benen rust te geven na deze loodzware dag.