Etappe 18,Montulpuciano (122 km / 2056 hm)
Na een goede nachtrust onder de bomen, zijn we na een stuk stokbrood zonder iets, en een slok sprite om 8.00 op de fiets gesprongen, voor een nieuwe zware dag.
Het ging meteen lekker na beneden, om vervolgens net zo lekker weer te klimmen om in de mooie oude stad Colle di Val d’elsa te komen. Van hieruit fietsten we naar de vestingstad Monteriggioni waar we halt hielden voor onze dagelijkse cappuccino en croissants gevuld met jam of crema.
Via rustige wegen vervolgde we onze weg om in Sienna door de poort te fietsen en in de winkelstraat te komen. Hier moesten we ons een weg banen om bij het piazza del Campo te komen. Onderweg werden we door een agent aangehouden om te lopen daar dit een eenrichtingsstraat was. Dit deden we natuurlijk ook, maar eenmaal uit zicht sprongen we weer op de fiets. Daar men bezig was het plein om te toveren voor de jaarlijkse paardenraces moesten we een omweg maken om op het plein te komen,Daar stonden ons twee agenten op te wachten die ons bijbrachten dat we hier alleen maar mochten lopen. Dus hebben we een wandelingetje over het schitterende piazzo del Campo gemaakt. De stad verlieten we via een poort aan de andere kant om aan een afdaling te beginnen om in le Crete.
Dit is een leeg landschap met praktisch geen bomen. Zandheuvels omsluiten stoppelige velden of kale kleiheuvels. Op een heuvelpunt staan dan een rij cipressen en hier en daar een huisje. Dit is een prachtig schouwspel vanwege de verschillende kleuren die men hier ziet. Fietsen hier is zwaar omdat het continu op en af gaat en men geen beschutting heeft van de zon. In Asciane zijn we gestopt om brood, mortadella, en een stukje pecccorino en melk te kopen om dit in het park op te gaan eten. De maaltijd hebben we nog compleet gemaakt met druiven die we nog hadden van gisteren.
Via een paar pittige beklimmingen bereikten we Pienza waar we nog even halt hielden om de bidons te vullen, en nog door de stadskern te kuieren. Na het verlaten van de stad kwamen we op een strade Bianchi terecht; een onverhard wit uitziend grindpad waar het gevaarlijk afdalen was , om vervolgens flink te klimmen (12%) . Dit klimmen op deze wegen is zeer lastig daar het achterwiel de hele tijd patineert. We kwamen met hangen en wurgen boven, en kregen meteen nog een keer hetzelfde voorgeschoteld, om vervolgens nog een keer hetzelfde mee te maken. Helemaal kapot kwamen we uiteindelijk in Montepulciano waar we snel naar de supermarkt gingen om eten te halen voor vanavond. Hierna moesten we nog een kliene puist over en toen ging het in vliegende vaart naar onze overnachtingsplaats.
Dit blijkt een boerencamping te zijn, waar we onze tent hebben opgezet onder de olijfbomen. We hebben niet veel gegeten omdat we te vermoeid waren van vandaag.
Het is nu 21.30 en we gaan zo meteen maar eens aan onze nachtrust beginnen, en dat moet hier denk ik wel gaan lukken.