Etappe 17, San Gimignano (112 km /1745 hm)
Vannacht had het stilletjes geregend, waarna de tent niet meer schoon was. Dit kwam doordat we onder een boom stond die rotzooi afstootte.
We werden wakker rond 6.45 nadat de Duitser zijn stekker uit onze driewegstekkerdoos kwam halen. Alvorens we vertrokken moesten we eerst de tent gaan opruimen, dit gebeurde dan ook redelijk snel. We vertrokken rond 8 uur met een perzik in de maag. We zouden pas gaan ontbijten na 20 kilometer. Toen we waren vertrokken gingen we richting Livorno. We zouden eerst een stuk van gisteren terug fietsen om op de huidige route te komen. Dit hebben we niet gedaan omdat deze route vreselijk was om over te fietsen, zodoende gingen wij richting Livorno. Maar in Livorno was het ook gruwelijk fietsen, steeds maar op die drukke wegen om maar op de route terug te komen. Dit gebeurde uiteindelijk ook pas in Cascina.
Eindelijk in Cascina aangekomen konden we gaan ontbijten. We zijn een typische Italiaans café binnen gegaan om daar 2 cappuccino’s te bestellen en croissants te eten. Nadat we dit hadden opgepeuzeld konden we er voor vandaag er weer tegen aan. We gingen uit de bar, stapte op de fiets, sloegen rechts af en paf 10%+ voor de komende 300 meter. Dit was het begin van een dag waar veel vieze kleine beklimming in zouden komen die ieder 10% waren. Nadat we een hele dag op en af hebben gefietst kregen we de eerste berg in ons vizier, een beklimming van 10 km a 6% Deze leidde tot de stad Volterra. Een stad die al meer als 2000 jaar oud is en ooit is gesticht als een Etruskische stad, later na een Romeinse stad werd. Buiten dat is Volterra een prachtige stad om te bezichtigen. Maar voordat we uiteindelijk boven aan kwamen in Volterra, waren we opzoek naar een supermacato. Deze hebben we dan niet gevonden, maar in Volterra zelf was een Alementaria. Buiten de stadsmuur van Volterra planten we ons op een picknick bankje onder een boom, om de gekochte etenswaren op te eten. Paninni met mozzarella. Naast het parkje was een fruitkraampje waar we nog een paar perziken haalde die we smakelijk op aten. Na een uurtje pauza stapten we op de fiets voor een technische afdaling met vele tornanti (haarspeldbochten).
Eenmaal beneden staken we de weg over en kwamen we op een strade bianchi terecht, oftewel een onverharde weg, Dit was een verschrikkelijke beklimming, zeker 8 km met een gemiddelde van 10%. We kwamen zwaar vermoeid boven, daar het achterwiel regelmatig patineerde. Eenmaal boven golfde de weg en kregen we een prachtig uitzicht op San Gimignano, een middeleeuwse stad met stadsmuur bekend om zijn vele torens. Toen we door de stadspoort reden, moesten we stapvoets door de voetgangers manoeuvreren, Dit ging gelukkig goed, en zo kwamen we de stadspoort aan de andere kant. Hierna was het nog 1 km naar de camping, die hier midden in een bos op een berg ligt. Nadat we ons tentje hadden opgezet, zijn we nog even teruggereden naar het dorp om inkopen te doen voor ons avondeten. Dit hebben we vervolgens smakelijk bereid, en evenzo opgegeten. NU nog even relaxen en dan kunnen we ons op gaan maken voor een lange zware dag in Toscana.
Ciao.