Dag 14, Jonquires (130 km / 720 hm)
Na een goed ontbijt ging het vanmorgen allereerst naar Apt. Dit ging over een zeldzaam mooi fietspad hier in Frankrijk. In een mum van tijd was ik Apt waar de route door de kleine steegjes liep.
Bij het Hospital ging het linksaf en loei steil omhoog, hier kon ik niets anders dan volledig terugschakelen om überhaupt boven te kunnen komen. Eenmaal boven ging het eerst bergop naar Bonnieux, vanaf daar ging het van het ene hoog gelegen wonderschone typische dorp in Provence, zoals Lacoste, Menerbes en robion tot aan Cavaillon. Tussen de dorpjes in fietste ik tussen de wijngaarden van de luberon, de olijfbomen en perzikbomen. De omgeving maakte het lijden goed, wat was dat fraai hier. De hoogtemeters zijn allemaal in de eerste 40 km gemaakt, daar het telkens met een ferme kuitenbijter naar het dorp ging. allemaal klimmetjes dik boven de 10%, oftewel sloopwerk. Elke keer weer als je zo'n berg op moet doet het in den beginne ontzettend pijn in de benen. Dit gevoel verdwijnt na een paar meter en dan kun je weer normaal naar boven harken. Over dit stukje heb ik 3 uur gedaan, zo zwaar was het.
Op de kaart had ik al gezien dat het vanaf Cavaillon vlak zou gaan worden, maar dan ook echt vlak. Hier verheugde ik me al op. In Cavaillon nog even door de straatjes gekuierd om bij een bakkerij te komen die ook koffie serveerde. Dat was alweer een hele tijd geleden, sinds Italië, dus doe maar snel een bak, met een gebakje natuurlijk, in dit geval een flan. Eindelijk kwam dan nu het vlakke gedeelte. Gas geven, maar wat dacht je , mooi vlak maar vol de wind op de "patat". Fijn dat groot gedeelte door de appelbomen en perzikbomen ging, zo kon ik nog een beetje schuilen. Blijkbaar was het klimwerk toch ergens goed voor geweest want ik kwam tegen de wind met de grote versnelling goed vooruit. Nu konden er eindelijk weer eens wat meters gemaakt worden.
Fietsend tussen de fruitbomen kreeg ik wel trek in een stuk fruit. Jammer dat de appels nog niet rijp zijn en de perzikbomen leeg zijn geplukt. Na weer een stuk langs de Durane volgde weer een serie fruitbomen, en Ineens zag ik een boom met perziken, dus snel gestopt en een perzik geplukt, wel nog wat aan de harde kant maar wel lekker. En paar voor straks na het eten heb ik ook maar meteen meegenomen.
Om een uur fietste ik via de Porta Magnanem de Papenstad Avignon binnen, en slingerde tegen het eenrichtingsverkeer door de stad en bewonderde de vele mooi gebouwen. Het uitrijden gaat door eenzelfde poort aan de andere kant van de stad om dan met de hele brug over de Rhone te fietsen . Vanaf de andere kant van de rivier kreeg ik een mooi uitzicht op de pausenstad en zijn beroemde brug Saint Benezet waarvan nog slechts 4 bogen van de 22 over zijn. Het stuk tussen Avignon en Orange kan ik kort over zijn, beuken tegen de wind over saaie wegen. Eenmaal in Orange veranderde dit want dit is weer zo'n Romeinse stad met zijn oude gebouwen. Gewoon prachtig om te zien. Hier slingerde ik wat door de straatjes en toen ik wilde remmen bleek alleen mijn achterrem te functioneren. Gestopt en gekeken, bleek dat ik aan de voorkant een remblok was verloren. Gelukkig heb ik reserve bij me, dan vervang ik die later wel op de camping, die niet ver meer zou zijn.
Onderweg had ik hem al diverse malen gezien, de kale berg die hier boven alles en iedereen uitsteekt. Ik hoorde hem al roepen " Demain". Ja, morgen moet het dan gaan gebeuren. Daarom dat ik vroeg wilde stoppen vandaag om te gaan recupereren. Deze camping ligt op een uurtje van de Ventoux, zo kan ik morgenvroeg dan nog even warm rijden en er dan aan gaan beginnen. Ik denk dat er boven net zoals alle andere dagen hier in de Provence veel wind zal staan, maar dan kruip ik wel bij iemand in het wiel.