Dag 5, Blumenstein (130 km - 1800 hm)
Vanmorgen snel alles ingepakt , daar de donkere lucht niet veel goeds voorspelde. Eenmaal op de fiets ging het snel richting de Zwitserse grens.
Het eerste wat me opviel in Zwitserland waren de koeienbellen, en verder natuurlijk het gladde asfalt en het mooie schone landschap. Bij de eerste de beste waterbron die ik tegenkwam werd het vieze franse campingwater verruild voor heerlijk koud bergwater. Dit leek wel champagne. Inmiddels was het al een beetje beginnen te druppelen maar dat interesseerde me niet daar ik al aan de beklimming van la caquerelle (834 mt) was begonnen. De beklimming ging alles behalve gemakkelijk, dit was een misselijk ding met een grillig karakter. Dan weer steil, vals plat en zelf stukjes afdaling tussendoor. Hier kon je nergens in een ritme komen. Tijdens de beklimming was het van druppelen naar plenzen overgegaan. Dus eenmaal boven tijd voor de regenjas. De afdaling was er een die recht steil naar beneden ging. Vanwege de snelheden dik over de 70 voelden de regendruppels als naalden in mijn gezicht.
Eenmaal beneden in Glovelier ging ik eerst Zwitserse Francs pinnen. Bij de naastgelegen conditorie heb ik hier maar meteen een bak koffie met een croissantje voor gehaald. Nog geen 2 km na Glovelier lag de volgende uitdaging al te wachten, de kloof van Pichoux. Deze begint vrij rustig en ik passeerde halverwege de lourdesachtige grot van st. Colombe. Niet veel verder begon het serieuze werk, het werd steil en na het tunneltje werd het onnoemelijke steil, dit was harken naar de top. Gelukkig zorgde de kloof die steeds nauwer en ruiger werd voor de juiste afleiding, ik veel geen pijn in de benen. Als je dacht boven te zijn blijkt dat er nog een heel stuk geklommen moet worden, maar dan geleidelijk aan tot aan het voormalig klooster van Bellelay.
Na de korte afdaling naar Tavannes gaat het nog iets omhoog naar de pashoogte van de col de Pierre Pertuis (827 mt). Wat volgt is een lekkere afdaling naar Sonceboz. Vanuit Sonceboz moest ik over een fietspad langs de snelweg, volgens mij was het gewoon de vluchtstrook. Maar blijkbaar is dit de enige manier om in Biel te komen daar ik door 3 tunnels moest. Mijn oren suizen er nog steeds van, wat een herrie. Eenmaal in Biel was de altstad zeer zeker de moeite loont om te bekijken. Er was tevens een markt, en ik stopte bij de kaasboer voor een paar stukjes Zwitserse kaas en een brood. Dit heb ik niet veel later na een steil klimmetje op een bankje met uitzicht op Biel opgegeten. Het was inmiddels gestopt met regenen.
Na de lunch , er stonden pas 55 km en meer dan 1200 hm op de teller ging het een heel stuk vlak richting Aarberg waar ik het ovale plein met mooie huizen bereikte door zo'n typische overdekte houten brug.
Naar Bern ging het via de oude weg en dit betekende dat er weer geklomen moest worden en ditmaal naar de 700 mt. De zon was tevoorschijn gekomen en de temperatuur klom weer tegen de 30 graden. Mijn schoenen en sokken waren snel weer droog.
Hinterkappellen kwam ik via een afdaling binnenvliegen. De 95 km naar de camping zaten erop. Daar het pas 2 uur was, toch maar besloten om door te fietsen. Bern was slechts 5 km verder, waar het zeer druk was. Heel even heb ik aan sightseeing gedaan, en het is echt een mooie stad.
Eenmaal in Bern begon mijn navigatie rare dingen te doen, geen kaart meer. Dus uit en aan gezet. Bleek dat hij zich helemaal gereset had en was ik dus mijn data van vandaag kwijt. Jammer maar helaas. Vervolgens ben ik hier een hele tijd mee aan de slag geweest want hij werkte nog niet naar behoren, maar ik had inmiddels weer een route en een kaart. Na Bern kwamen de vooralpen en zag je de reuzen in de verte al opdoemen.
In Belp even gestopt om de boodschappen voor vandaag te doen. Eenmaal op de fiets ging de gps helemaal niet meer aan. Ik ben hier vervolgens een lange tijd mee aan de slag gegaan om een harde reset voor elkaar te krijgen. Dit betekent dat je dan alles kwijt bent. Uiteindelijk toch nog aan de praat gekregen maar nu werkte de knoppen niet meer, maar de route en de kaart weer wel. Dus maar besloten om verder te fietsen. De kaart vertelde me dat er een camping in Blumenstein was, en dat dat niet ver meer was. Tegen half zeven arriveerde ik op de camping, waar het tentje staat met uitzicht op de alpen .
Na het eten, toch nog even met de Gps aan de gang, en hopelijk werkt hij nu weer na behoren. Maar dat zien we morgen wel. Trouwens ik zit hier in prieeltje en buiten dondert en bliksemt het, maar dat maakt niet uit want de was hangt droog te drogen. Voor morgen heb ik besloten om een halve rustdag te nemen, en de camping net voor de Simplon pas op te zoeken. Volgens de kaart zou dat ca 65 km zijn. Heb nog overwogen om morgen de Simplon pas te doen, maar het probleem is dat de volgende camping na de simplon veels te ver weg is. Nu zou ik dus in principe maandag met frisse benen kunnen beginnen.