Dag 9, Auzat ( 87 km / 2600 Hm)
De ogen gingen vanmorgen open met één doel! Op naar de wc. De risotto gisteren was zo goed bevallen dat deze vanmorgen ook meteen eruit moest. Tevens hebben we ook vanmorgen het rustig aan gedaan. Om 8 uur bij de carrefour het ontbijt gehaald, daar opgegeten en alles voor de rest ingepakt. Dus we konden er weer tegenaan!
Hebben we 2.5 kilometer gefietst kon Dennis al meteen pissen. Op dat moment komen er ook nog eens twee wielrenners voorbij. Nog geen kilometer verder konden we de col de la Core op. Onderweg naar de top zijn we nog een blaffende papegaai gepasseerd. Zelfs voordat we de top bereikte moesten we door de wolken. De top van de col lag boven de wolken en dit is dan een wonderbaarlijk uitzicht.
De afdaling naar Seix was een technische. Dan is het nat, dan weer droog, door de wolk heen. Je ziet bijna niks. Maar Seix is wel een mooie stad. Hier hebben we nog bij de Patisserie twee stukken pizza gehaald voor de volgende col, col de la Trappe. Voordat we de col op konden fietsen moesten we eerst 200 hoogtemeters maken. Dit duurde echt lang, maar onderweg komen we de twee fietsers tegen die ons vanmorgen inhaalden.
In Serac konden we beginnen aan de col de la Trappe, 4,6 Km tegen een percentage van 8,6% . Hier hadden we wel de mogelijkheid om het dal te bekijken. De wolken hingen wat hoger. Toen we boven op de col de la Trappe kwamen konden we naar beneden , dit keer waren er veel haarspeldbochten. Beneden hebben we nog bij de supermarkt wat eten gehaald. Want we konden meteen door naar de col d’agnes. Dit ding is 10 kilometer lang en gemiddeld 8.2%, drama dus.
De col d’agnes moet een prachtig dal hebben, maar ook hier alleen maar wolken, of ja we zitten tussen de wolken. Boven op de top besloten we om maar weer te gaan dalen naar de camping. Maar nog geen 200 meter lager konden we nog een col over. De col de Lers, wat een irritant ding als je de col d’agnes net hebt gehad. Eindelijk de col de Lers over konden we dalen naar Auzat.
Tijdens de afdaling hebben we eindelijk weer eens dal kunnen zien. De afdaling was ook nog eens technisch over smalle wegen , maar op het laatst werd het lastig als een auto voor je spontaan remt. Nou levensgevaarlijk zou je zeggen. Voor we echt op de camping kwamen hebben we nog boodschappen gedaan. Vandaag eten we ravioli met stokbrood, lekker simpel maar wel veel calorieën. Het stokbrood van de ambachtelijke bakker is echt super lekker.
Tot morgen zouden we zeggen, of op zijn frans: á Demain