Etappe 20,Anguillara Sabazia (92 km / 1211 hm)
Vanmorgen zijn we opgestaan om naar Bracciano te vertrekken. We stonden rond 7.15 op om de tent op te ruimen . Dit gebeurde in een record tijd 39.47 min, maar dat terzijde.
Het is een gewoonte in Italië om ‘s morgens een cappuccino met 2 croissants te eten, dit voor een ieder. Dit deden we dan en werden door een Italiaan aangesproken, die van een mede campinggast had gehoord dat wij uit Nederland kwamen. Moest wel gaan informeren, zoals altijd respetto hier en respetto daar. Ook moesten wij Woensdag om 10 uur bij de San Pietro staan met een bord waar op staat, Per Francisco Hollanda - Roma Bici 2300 km. Maar tevens kregen we te horen dat we niet naar Bracciano moesten gaan maar naar Anguillara Sabazia. Nu we aanstalten maakte om op de fiets te stappen werden we ook nog buon viaggio gewenst.
De eerste kilometers waren redelijk vlak en gemakkelijk om te fietsen. Maar voordat we in Viterbo zouden aankomen moesten we wel een berg over, deze ging tot 500+ meters. Na de afdaling kwamen we in Viterbo terecht waar het niet zo druk was in het verkeer. Tevens was het daar niet zo druk als in Pisa, je zou dit namelijk verwachtten omdat men hier het pauselijk paleis en San Pelligrino te bezichtigen zijn. Na wat gezoek kwamen we bij het Pauselijk paleis. Nou ja bijna, want dit was dan de San Lorenzo. Want dit ligt voor het Pauselijk paleis. Zodoende dan ook weer een mooie stad. Wat ook nog geinig hier in Viterbo was, dat er een Pauselijk conclaaf was geweest dat wel zo lang duurde, pak en beet 3 jaar. Waarna de bevolking op het idee kwam om het dak er van af te halen en het eten te rantsoeneren. Hoe dan ook zo werd er wel sneller een Paus gekozen.
Voordat we weg gingen uit Viterbo zochten we een kleine Italiaanse kruidenier. Hier kochten we pecha, crudo, pan, pecorino en wat latte. Nu moesten we op zoek naar een plaats om dit op te peuzelen. Maar we hadden pech er kwam niks en moesten bij een villa op een trapje gaan zitten. Na gegeten te hebben vervolgden we onze reis naar Lago di Vico. Dit is blijkbaar een meer van een oude vulkaan krater net zoals Bracciano dat ook is. Volgens de route zouden we vanaf Viterbo weer een berg op moeten beklimmen tot rond de 650 meter. Dit was geen probleem, maar er was een onverhard stuk in opgenomen. Maar dit stuk was zo desastreus dat het niet meer om fietsen ging, keien zo groot als een voet, een diepe geul en veels te veel groen in de weg. Der waren zelfs stukken bij waar we afstapten om de fiets niet naar de filistijnen te helpen. Hoe dan ook eenmaal boven kregen we een half verharde weg, deze was ook bar en bar slecht. Wel kon je af en toe het meer onder zien liggen en zag je het landschap aan de andere kant mooi uitgestrekt liggen. Nadat we deze korte hel gehad te hebben begonnen we aan een korte afdaling naar Sutri, zoals de zovele een oude stad. In deze stad lag zelfs een amfitheater en een necropolis. Dat allemaal gezien te hebben gingen we richting het meer van Braiccano.
Nu een prachtige afdaling op een mooi wegdek, konden we rustig dalen naar het meer. Toen we beneden kwamen en rechtop gingen zagen we voor ons nog eens 3 mensen fietsen met fietstassen. We spraken hen aan in het Nederlands maar de meneer sprak in het Engels terug. Hoe dan ook moesten we maar in het Engels praten. Hij vroeg toen waar wij van afkwamen in het Engels, we antwoorden we are from Venlo. Ow dan kunnen we ook in het Nederlands spreken, zij de meneer zelf. Hoe dan ook wat bleek ze waren van België en we moesten als nog in het Engels spreken. Zij gingen naar een andere camping dan wij, ze sloegen namelijk wat eerder af. Wij gingen verder naar een andere camping die 5 kilometer verder was dan de hunne. Hoe dan ook aangekomen te zijn aan de camping, ingecheckt en al was het tijd om de tent op te zetten. Alleen dat was zeer zwaar, dit mede doordat we net 2 “murrige hanen” waren. Dit is ons hoe dan ook gelukt en daarna konden we een verfrissende duik nemen in het meer.
Na dit alles moesten we nog even op de fiets om voor het eten te zorgen, Hiervoor moesten we nog 3 km heen en weer terug, Na een biertje zijn we aan het eten begonnen, wat we ondertussen op hebben. Dus nu rest de afwas ons nog, Dus dan zullen we daar maar eens aan beginnen.
Ciao.