Etappe 3, Attichy (160 km / 1350 hm)
Vandaag ging onze route van Chimay naar Laon dat op circa 100 kilometer van Chimay ligt. Daar zouden we wel weer verder zien.
De eerste kilometers voerden over diverse plateaus waar we de wind van voren kregen. De Franse grens staken we over bij Cedron. Vervolgens trokken we door het bos van St. Michel, wat enkele kilometers lang was, om dit te verlaten via een pittig klimmetje bij Motoriek te verlaten. Hier waren we weer op de open vlakte in Picardië(de graanschuur van Frankrijk) waar we de wind weer van voren hadden.
Ergens in een dorpje roken we de verse geur van gebakken brood. Dit was in Martingy, waar we croissantjes kochten en pain de campagne. We trokken van dorpje naar dorpje, heuveltje op heuveltje af tussen de graanvelden en de koolzaadvelden die mooi geel kleurden. Die de grimmige dag wat kleur gaven. Tevens heeft elk dorp een gedenkmonument aan de grote oorlog(eerste wereldoorlog)
Rond de middag kwamen we in Marle, waar we plots rechts opdraaiden en een steil klimmetje voor de vielen te krijgen. Om bij een imposante kerk uit te komen. Hier stopten we rond het middaguur om onze croissantje met nog een stuk camembert te nuttigen. Tijden de lunch kregen we gezelschap van de regen.
Met onze regenjasjes aan fietsen we vrolijk verder tegen de wind in richting Laon. De kathedraal zagen we al op kilometers afstand boven op een heuvel in de verte liggen. Eenmaal in Laon namen we de kotste weg naar boven. Dit betekende dat we volledig terug moesten in de versnellingen om een klim van 12% te verteren. Vervolgens werden we in het oude centrum van Laon getrakteerd op kasseien. Eenmaal bij de kathedraal een uitzicht over de omgeving, deze was imposant.
Hierboven hebben we nog even rond gefietst, namen we de afdaling richting Premontré. Vanuit Premontré moesten we weer de berg op om links op te draaien om door een mooie bos te fietsen. Eenmaal uit het bos werden wij getrakteerd op een forse hagelbui. Binnen enkele seconden hadden we doordrenkte voeten en moesten we de afdaling nemen naar Coucy-le-Chatêau(dat een oude ommuurde vestingstad is).
Om weer weg te geraken uit Coucy-le-Chatêau moesten we enkele haarspeldbochten nemen naar beneden. Om via dorpjes richting Attichy te geraken, brak de zon door om ons lekker op te warmen en op te drogen. Gelukkig hadden we nog wat proviand van gisteren over en wat pain om ons rustig vol te eten. Want hier was niets te krijgen daar het vandaag zondag is.