Dag 3, Saint-Étienne-de-Baïgorry ( 80 km / 1600 Hm)
Vanmorgen rondt een uur of half 8 opgestaan, hebben we eerst de tent opgeruimd. In de tussentijd hebben we nog een stokbrood gehaald bij het campingwinkeltje. Deze hebben we met de nog overgebleven Nutella en jam opgegeten.
Dit achter de kiezen vertrokken we in de richting van St-Jean-de-Luz. Voordat we daar aankwamen, hebben we langs de kust korte steile hellingen op moeten fietsen. Bij eentje was het zelfs zo erg dat we moesten afstappen, dit kwam mede doordat er grind lag. In St-Jean-de-Luz hebben we nog boodschappen gedaan die we na de col de Ignace en net voor de Spaanse grens hebben opgegeten. bovenop de col was het een drukte van jewelste, men kon hier namelijk met een kabelbaan naar de grotten.
Spanje inrijden was geen probleem, maar twee kilometer verder konden we gaan klimmen. Deze klim ging tot 602 meter en heet de Puerto de Oxtondo. De klim was fijn ongelijkmatig en druk met zowel fietsers als automobilisten. De afdaling daarentegen was relatief snel, ja het gaat nu sneller bergaf dan bergop. Nee, maar het was een technische afdaling. Eenmaal beneden in Ordoqui gingen we linksaf om terug naar Francia te fietsen. Zo stond het overal op de borden. Deze klim was in vergelijking tot de vorige, stukken makkelijker. Een vals platte aanloop en daarna een regelmatige klim. In den beginne door een bos met vele haarspeldbochten, maar eenmaal uit het bos hadden we wind tegen. Ja, wind tegen met klimmen maakt het dubbel lastig, en de zon brandde flink zodat we binnen een mum van tijd anderhalve liter water verbruiken. Dat niet alleen maar met lichte hongerklop is het toch zwaar.
Eindelijk boven op de Puerto de Izpegi waren er veel mensen die een tussenstop maakte. Velen van deze zijn onderweg naar Santiago. Maar wij gingen bergaf waar de meeste vandaan kwamen. Deze afdaling is heel technisch, hier kon je bocht missen want dan ging je meteen het ravijn in, daar er geen vangrails waren.Toen we beneden in Saint-Étienne-de-baïgorry aankwamen gingen we op zoek naar de camping.
Vandaag hebben we wel genoeg hoogtemeters gemaakt en werd het tijd om de benen te laten rusten. Op de camping hebben we een plaats uitgezocht in de schaduw, het is namelijk vandaag 30 plus graden. Hierna zijn we aan de baskische kaas en wijn begonnen. Daarna hebben we nog een duik genomen in de rivier, die wel erg koud is. Maar straks is het tijd voor pizza