Okuninka 17 Juli 2018
Na een geweldige nachtrust, werden we eens niet wakker om half 5 vanwege het licht, maar was het al 7.30, tijd voor het ontbijt. Tomaat, augurk, worsten, marmelade noem het maar op. Een stevig ontbijt voor de dag.
Voordat we gingen hebben we nog over de stoeterij getoerd. Dit is de bekendste stoeterij van Polen.
Dit gezien te hebben vervolgde we onze weg naar Terespol. Een grensstreek waar we over na hebben gedacht om te verblijven. Maar goed dat we hier niet zijn geweest. Want hier was voor een onderkomen te vinden niks aanwezig. Want waar we afgelopen nacht waren kom je maar één keer tegen.
In Terespol hebben wij onze brunch genoten en meteen geschuild voor de regen. Hierna ging het via elle lange rechte wegen, langs de rivier de boeg die tevens de grens is tussen Wit-Rusland en Polen.
Rondt de plaats Koden hebben we een Orthodox klooster bezocht. Dit was puur toeval, want rechts van de weg zag je ineens een gouden koepel. Keken we eens de andere kant op, toen lag daar een klooster. Wij daar naar binnen, was blijkbaar deur open. Zo hebben we binnen eens bekeken. Maar wat is dit een verschil met een katholieke klooster. Hier hangen nog meer afbeeldingenen binnen dan muur is te zien.
Dit klooster gehad te hebben vervolgde we onze reis weer. Hiervoor stopten we halverwege nogmaals voor een kop koffie, in een grensstreek aan de Wit Russische grens. Dit om wat extra puff te krijgen. Want die lange wegen worden wel een beetje saai.
In Wlodava kwam eindelijk voor ons de verlossing. Geen rechte weg meer voor ons. Want het was nog een goeie vijf kilometer naar de camping, die ligt aan een meer in Okuninka, een zeer toeristisch oord, Ja vanavond hebben we na 5 dagen weer eens een camping. Dus met een camping hebben we ook de mogelijkheid om zelf te koken. Want vandaag is het weer eens tijd voor pasta. Dat hebben we toch wel gemist.