Daar de weersvooruitzichten er goed uitzagen, Dennis even niets te doen had, besloten we mede omdat Dennis afgelopen zomer niet mee kon op fietsvakantie om een weekje in eigen land te gaan fietsen.
In een dag knutselde we onderstaande fietsroute in elkaar: Via de LF Oeverland fietsroute richting Amsterdam en dan over op de LF Zuiderzee fietsroute. Daar we nog nooit op Texel hebben gefietst besloten we om er een extra rondje aan toe te voegen. Eenmaal de afsluitdijk over, gaat het verder langs het IJsselmeer om dan via de Sallandse heuvelrug naar de Achterhoek te fietsen en de grens over te steken naar Duitsland en terug via Wesel.
Het werd een week die men in twee woorden kan samenvatten: Water en Wind.
Heel veel water in de vorm van rivieren, kanalen, plassen, meren en de Waddenzee. Hiervoor hebben we vele pontjes en veren gebruikt alsook ontelbare ophaalbruggen.
Heel veel wind, en voornamelijk tegenwind. Het leek wel of de wind zich tegen ons keerde.
Op vrijdag 18 september vertrokken we met de wind in de rug, onderweg passeerde we mooie plaatsen als Liempde en Sint-Willibrord in de richting van Den Bosch. Na 145 km vonden we een natuurcamping aan de afgedamde maas bij Nederhemert.
Zaterdag namen we meteen het pont , om aan de andere kant van de afgedamde maas te fietsen over de dijken van de Waal waar bleek dat de wind zich tegen ons had gekeerd. Via een veer over de Waal, en een fietsveer over de Lek, fietsten we in en om Utrecht langs de forten van de nieuwe Hollandse Waterlinie. Na Utrecht fietsten we langs de Vecht met daarlangs de buitenverblijven van de welgestelden naar Amsterdam om daar via het Buiten-IJ in Waterland , waar alleen maar weide en water is te zien , om in Monnickendam onze tent op te zetten.
Op Zondag kwamen we vele groepen met racefietsers tegen, het bleek vandaag de toertocht Dam tot Dam te zijn. We fietsten langs het IJsselmeer met westenwind naar plaatsen als Volendam, Edam, Hoorn en Enkhuizen. Nu ging het westwaarts richting Den Helder, wat betekende dat we flink op de pedalen moesten duwen om op tijd de boot naar Texel te halen. Eenmaal op Texel vonden we een camping vlakbij Den Burg, waar we ’s avonds in een Café nog hebben genoten van Texels Triple.
Maandag werd een rondje over het eiland, maar na een paar kilometer langs de zee te hebben gefietst met de wind in de rug stond Dennis al plat. Er bleek een stuk van een schelp door de band te zijn heen geprikt. Nadat we het uiterste puntje van Texel bij Cocksdorp hadden bereikt, ging het weer terug via de Koog , en een bosrijk gebied om de boot naar Den Helder te nemen. In Westerland net voor de Afsluitdijk zette we de tent op voor wat een koude nacht zou worden.
Dinsdag betekende de Afsluitdijk, waar we het geluk hadden dat we de wind in de flank hadden. De dijk zijn we overgevlogen met een gem. van 32,5 km/h. Helaas aan de andere kant in West Friesland kregen we de rekening hiervoor, oftewel de wind op de kop. Hier ging het langs enkele plaatsen van de Elfstedentocht als Makkum, Hindeloopen en Stavoren. Net buiten Lemmer vonden we een natuurcamping in het Kuinderbos, waar we ’s avonds nog een vuurtje hebben gestookt daar het zeer koud werd.
Woensdag was het koud en mistig bij het opstaan, en de mist hield een hele tijd aan zodat we tot aan Urk niet veel hebben gezien van de omgeving. Eenmaal de mist verdwenen werd het een aangename dag, en fietsen we een rondje via Kampen, IJsselmuiden door de venen naar Giethoorn en Staphorst om de tent op te zetten op natuurcamping van Punthorst .
Donderdag begon ook weer koud, maar gaandeweg werd het aangenaam afgezien van de tegenwind. Via een rondje om Zwolle ging het over de Sallandse heuvelrug waar we zelfs nog een aantal hellingen voor de wielen kregen naar de Achterhoek waar we boerderijcamping vonden net buiten Eibergen.
Vrijdag, de laatste dag ging het naar Winterswijk waar we de Duitse grens overstaken. Eenmaal in Duitsland gingen we snel op zoek naar een bakkerij voor de voor ons zo bekende milch kaffee met een gebakje. De Rijn staken we over bij Wesel en niet veel later stopten we nog eens bij een bakker voor hetzelfde ritueel nog net voor de grens. Nu zou het niet ver meer zijn om na 1050 km weer terug te thuis te zijn.