Etappe 12, Grosraming (160 km / 1400 hm)
toen we gisteren om 22.00 de tent in kropen, klonk er van alle kanten muziek, werd er gezongen en we hoorden alleen maar Tsjechisch. Hier konden we lekker op slapen.
Vanmorgen werden we om 6.30 wakker en zijn we meteen begonnen met inpakken, omdat we voor vandaag een rit voor de boeg hadden van 140 km. Wat bleek, we waren zeker niet de eerste die vroeg wakker waren.
Om 8.00 zaten we op de fiets, en gingen op weg om de route op het te pikken aan de andere kant van het water. We begonnen lekker te fietsen, passeerden een brug en besloten de volgende te nemen om over te steken. Echter op het punt waar we zouden oversteken was er geen brug. We zijn 2 km teruggereden om de vorige brug te nemen. Eenmaal aan de andere kant van de rivier ging het, hoe kan het ook anders meteen steil omhoog. We klommen meteen naar de 650 meter. Eenmaal boven zagen een plaatselijke coop, en hier zijn we meteen gestopt om de boodschappen te doen voor het ontbijt. Het duurde niet lang meer totdat we de Oostenrijkse grens naderden, hier wisselden we de overgebleven kronen in voor euro's.
Meteen over de grens vonden we een plaatsje in de schaduw om te gaan ontbijten, Het was inmiddels al 10.00 uur en we hadden pas 35 km gefietst. Na de brunch werd het meteen lastig. De hele tijd kregen we zeer steile hellingen , gevolgd dor pittige afdalingen totdat we het hoogste punt hadden bereikt, van om en om de 800 mtr. Wat bleek, in de 45 km tot nu toe hadden we al meer dan 1000 hm te verwerken gehad, in een brandend zonnetje met een temperatuurtje van boven de 30 gr.
Vanaf nu ging het naar het reichstal en daalden we over 20 km naar de 250 mtr. Eenmaal beneden gingen we op zoek naar een bakker, maar het werd de Penny markt. Dit hebben we niet veel later opgegeten in een schuilplaats langs de route. Hier hebben we ook even een powernap gedaan.
Na een half uurtje trokken we verder en zagen we plots de Donau, die we met een pontje overstaken. Vanaf hier staken we over naar de Enns, waar we de rest van de dag langs fietsen. Het grootste gedeelte was nu vlak, maar er zat zo af en toe een venijnig klimmetje in. We passeerden door Styer, een plaats die zeker de moeite waard is om te bezoeken. Daar het inmidels al 5 uur was, en zaterdag besloten we om hier maar meteen de boodschappen te doen voor het avondeten. We zaten nu al op de 130 km en besloten de volgende camping te nemen op de route. Dit zou nog zo'n 20 km zijn.
Om bij de camping te komen moesten we door een tunnel, maar hier mochten geen fietsers door. Dus namen we een alternatieve route, die natuurlijk weer steil omhoog ging tegen de bergwand. Plots moesten we een bospad op dat zo steil was, dat we moesten afstappen en onszelf met de fietsen naar boven moesten hijsen. Eenmaal boven bleek de camping niet meer te bestaan. Wat nu? Wildkamperen? We bekeken de kaart en zagen dat de volgende camping nog zo'n 10 km verder lag. Hier zijn we in volle vaart naar toe gefietst en arriveerden hier rond 19.00, met 160 km op de teller.