Rosslare 24 Juli
Vandaag de laatste dag van onze ronde van Ierland. We hadden gisteren besloten dat we vroeg zouden vertrekken want we kenden de route niet, zodat we niet wisten hoe ver het zou zijn.
Gisteravond hebben we nog een B&B geboekt, Rosslare vlakbij de haven zodat we donderdag binnen 5 minuten op de ferry zitten. We zijn inderdaad vroeg vertrokken, om half acht zaten we zonder ontbijt op de fiets.
Na een uurtje over de greenway, een geasfalteerde spoorlijn begonnen onze magen te knorren en vonden we een Centra. Dit is een supermarkt met een zitgedeelte binnen. Hier haalden we koffie en ons ontbijt wat ter plaatse nuttigden. Nu waren het nog 25 kilometer greenway naar Waterford waar we de eurovelo 1 zouden nemen. Het fietsen over de greenway is een snelweg voor fietsers met een maximale stijging van 3%. Onderweg heb je dan zicht aan de rechterkant over de Atlantische kust, aan de andere kant de bergen met de toppen in de mist. Ze hebben hier veel werk gemaakt van deze highway want we kregen diverse tunnels en viaducten voor de wielen.
Vanaf Waterford was het gedaan met de highway en kwamen we weer in het alledaagse verkeer terecht. Nu was het ook meteen afgelopen met de gematigde hellingspercentages. Nu konden we weer gaan harken tegen de steile korte hellingen. In eerste instantie fietsten we over een drukke weg om in Passage East te geraken waar de Suir per veer overstaken. Eenmaal aan de andere kant moest er nog een lange klim worden overwonnen om weer bij een Centra te geraken, waar we nu buiten in de zon aan een picknicktafel konden lunchen.
Na de lunch hebben we nog een siësta gedaan in het zonnetje. Na Ramsgrange waren het nog 15 kilometer naar Wellintonbridge waar we de drukke weg verlieten en de binnenwegen opzochten. Het wegdek veranderde meteen in een gatenkaas, het werd een heel gestuiter. Tegen de wind in ging het naar Kilmore Quay waar we een bankje vonden met zicht op zee. Hier konden we even bijkomen want de benen voelde niet al te best vandaag. Na de nodige suikers begaven we ons weer op weg voor de laatste meters. We hadden nu wel de wind in de rug, maar het wegdek verslechterde alleen maar.
Stuiterend kwamen we bij onze B&B aan, waar we hartelijk werden verwelkomt. Nadat we ons hadden opgefrist doken we de eerste en de laatste Pub van Ierland in voor een paar pints of Guinness. Gegeten hebben we hier ook, stoofpot van rundvlees in Guinness, hoe kan het ook anders. Na nog een paar pints zijn we teruggegaan naar het comfortabele bed waar we goed zijn kunnen bijkomen van de zware dagen die achter ons liggen.
Donderdagochtend gaan we met de ferry naar Wales om te kijken of de auto er nog staat. Daarna zal de lange reis per auto beginnen richting Dover voor de oversteek naar Calais.