Autovrij centrum

Rome

Vanmorgen zijn we opgestaan rond een uur of 7. Dit is nu een gewoonte in onze interne klok, 7 uur is opstaan. Na weer een Nederlands ontbijt in Italië deden we het vandaag rustig aan.

Want morgen is het D-Day met de trein naar huis. Maar na goed en wel ontbeten te hebben konden we voor nu weer op gang komen en er tegen aan gaan voor vandaag. Vandaag hebben we dan ook gefietst zo’n 60 kilometer door Rome. Als eerste gingen we kijken waar we morgen moeten opstappen in Tiburtina. Om voor de eerste keer daar te komen was een ramp! We moesten zelfs over een soort snelweg waar de auto’s je om de oren voorbij vlogen plus een tunnel door van 2 kilometer. Maar we vonden uiteindelijk wel het station. Vervolgens gingen we terug van het station om nog één keer te proberen bij het station te komen. Ditmaal hadden we succes, het bleek dat het gewoon recht toe aan is, en voila station Tiburtina.

Na het station zijn we op weg gegaan naar de Via Appia Antica. De straat die ooit werd aangelegd nadat de Romeinen in een dal bij Capua finaal werden afgeslacht. Tevens van af toen gingen de Romeinen op een nieuwe manier oorlogvoeren namelijk in legioenen, zoals wij die goed kennen van de televisie. Hoe dan ook we zijn volgens mij niet helemaal op de Appia Antica gekomen dit mede omdat de weg daar naar toe al slecht was en de Antica moet er nog slechter bij liggen. Wel stond er zo dat dit de Via Appia Antica was, ik kon me herinneren van foto’s dat deze er nog slechter bij lag.

Nu gingen we verder op weg naar de termen van Caracalla, hier moet je namelijk ook voor betalen om binnen te komen. Maar langs de muur af kon je enkele kiekjes naar binnen nemen en zo doende een glimp opvangen. Alleen nu was het zo dat de gene die al zo veel pech heeft met lekke banden, nu weer werd getroffen door een lekke band. Ditmaal was een doorn van een of andere boom de boosdoener. Deze hebben we snel verwisseld, en zijn vervolgens richting circus Massimo getrokken, de overblijfselen van een hippodroom. Onderweg hierna toe, bleek dat de binnenband die we hadden vervangen niet goed geplakt was en langzaam leeg liep. Dus toen maar weer opnieuw de band verwisseld. Na deze band te hebben verwisseld en voor de zekerheid gecontroleerd of deze geplakte wel goed was geplakt zijn we de Tiber overgestoken , en zijn ergens gestopt voor onze dagelijkse cappuccino met een cornetto.

Hiervandaan hebben we het fietspad genomen langs de Tiber, en kregen een totaal andere kijk op Rome. We fietsen onder de mooie bruggen door en werden ter hoogte van de engelenbrug tegemoet gerend door illegale verkopers van tassen, zonnebrillen e.d. Het bleek dat deze nagezeten werden door een stel politieagenten.

We fietsen verder langs de Tiber, en hebben deze verlaten ter hoogte van het Olympisch Stadion van 1960. Dit stadion wordt tegenwoordig gebruikt door de romeinse voetbalclubs; AS en Lazio. We kregen alleen een beeld van het trainingsveld waar rondom het veld op sokkels de beelden stonden van olympische sporten van 1960. Na dit te hebben gezien, gingen we de brug weer om een kijkje te gaan nemen in villa Borghese Dit is 80 hectare grote park dat naast de landschappelijk aangelegde tuinen diverse musea, villa's, paviljoenen en sculpturen herbergt.

Na dit trokken we weer na het centrum om boven langs de Spaanse trappen de afdaling met de twee “tornanti” te nemen naar het piazzo del Popolo. We vervolgde de weg in de richting van het Collosseum en hielden stopten ergens halverwege om een pannini te gaan eten. Eentje met crudo, en een met porchetta. Na nog even langs het collesseum te zijn gefietst, gingen we terug naar het appartement om de fietsen terug te brengen en ons op te gaan frissen voor het laatste avondmaal in Italië.

We zijn gaan eten in de buurt van station Termini waar we een echt Italiaans diner nuttigden op een terras in een straat die gevuld was met restaurantjes waar elke 15 min een tram doorheen kwam. We hebben hier ontzettend lekker gegeten, dit was een mooie lekkere afsluiting van onze dagen in Rome.