OLijfgaarden

Etappe 15, Montopoli  (98 km / 670 hm)

Na te zijn opgestaan en alles weer ingepakt te hebben, zijn we naar de kantine van de camping gegaan om een lekkere verse Italiaanse cappuccino te gaan drinken en een paar lekkere gevulde croissantjes.

Na nog wat gepraat te hebben met wat Italianen zijn we om 8.45 vertrokken. De berg die we gisteren moesten beklimmen gingen we vandaag gelukkig af, alleen in de eerste paar kilometers was deze gevaarlijk vanwege het slechte wegdek. Wat verder naar beneden werd de weg wat beter. Beneden kwamen we bij de fietsenmaker waar we een nieuwe binnenband die we gisteren kochten gingen ruilen daar het ventiel te kort was en deze meteen monteerden. Echter nog geen 5 kilometer verder was deze kapot, dus konden we weer overnieuw beginnen.

Eenmaal weer onderweg klommen we tot aan Piatre om vervolgens aan de afdaling naar Pistoia te beginnen. Over een zeer slecht wegdek bereikten wee het prachtige plein Piazza del Duomo. Een ding werd meteen duidelijk, dit is Toscane. Hier staat een 12e eeuwse dom naar Pisaans voorbeeld gebouwd.

Vanuit Pistoia trokken we richting Empolie , en al naar een paar kilometer doemden de heuvels van Monte albana op. De weg begon meteen te stijgen, naar een hoogte van 350 meter die behoorlijk lang was. Dit was goed te doen, hier konden we een aardig tempo ontwikkelen. Boven aan de top vonden een “allementarie” waar we brood e.d. kochten, om deze ter plaatse aan de kant van de weg op te eten. Hier hebben we zeker een uurtje gezeten, en de fietsers bekeken die hier naar boven kwamen. Wat ons ook opviel was dat er hier veel gele kentekenplaten rondreden.

Na de rustpauze begonnen we een afdaling door de olijfbomen, en de wijngaarden van Chianti om in de geboorteplaats van Leonardo da Vince te komen. In Vinci kwamen we nog een paar Nederlandse fietsers tegen waartegen we hallo zeiden. Vanuit Vinci zijn we richting Montopli getrokken voor de camping. De temperatuur deze middag kwam boven de 40 gr, maar wat het nog zwaarder maakte was de wind, dit leek wel föhn , zo warm was deze wind.

In Montopoli zijn we nog snel langs de super gegaan om inkopen te doen, want we wisten niet precies waar de camping was, en we hadden geen zin om net zoals gisteren voor een zelfde verassing te komen staan. De weg naar de camping had voor ons nog een gemeen klimmetje in petto, 250 meter a 19%. Ik kwam net boven, maar Dennis moest van zijn fiets, omdat hij het voorwiel van de grond trok. Eenmaal op de camping en een plekje gevonden te hebben , bleek de buurman een Nederlander te zijn die de beste begroeting maakte die een iemand kan maken na een zware fietsdag: BIERTJE. Ik heb alles stant te pede uit mijn handen laten vallen, en heb de Heineken met overgave opgedronken. We kwamen aan de praat en we vertelden dat wij morgen met de trein naar Firenze wilden gaan. Het station ligt hier ca. 2.5 km vandaan. Zij boden ons aan, omdat zij ook naar Firenze gingen , om ons mee te nemen tot aan het station. Dit was allervriendelijkst van hun, en namen hun aanbod dan ook met beide handen aan. Tijdens ons onderhoud kwamen er twee fietsers die ons een beetje verwonderd aan keken vroegen, waren jullie vandaag niet in Vinci? We herinnerden ons weer de twee fietsers waartegen we hallo gezegd hadden, en deze 2 fietsers bleken “mestreechteneren” te zijn.

Nadat we tent hadden opgebouwd, zijn we het zwembad ingedoken om eens lekker af te koelen en te weken. Na nog even met het thuisfront gebeld te hebben zijn we aan het eten begonnen. Nadat we de afwas gedaan hadden kwamen we terug en toen waren de andere buren er ook. Deze Nederlander zei dat wij op zijn plaats stonden, volgens ons was dat niet zo want wij hadden dit kortgesloten met de receptie. Hij maakte er verder geen probleem van, daar wij maar twee dagen bleven. Na het douchen vroeg deze buurman of wij zin in een biertje hadden, dat sloegen we natuurlijk niet af. Deze mensen kwamen uit de achterhoek, en zij liepen de Kennedy mars 5 keer per jaar. Verder deden zij nog wel meer gekke dingen. We zijn deze avond pas na 12 uur naar bed gegaan, en hebben de wekker voor de zekerheid gezet daar wij de volgende morgen de trein van 8.10 zouden nemen.