Dag 17, Cadillac (140 Km / 1000 Hm)
We zijn weer terug bij af, en dus is dit het laatste verslag van de route des cols. Blijkbaar is het zo in de gite de etape dat men van elkaar het eten samen gebruikt. Ons stokbrood was een stuk kleiner dan gisterenavond. Geen probleem hadden het nooit opgekregen, dus wij hebben op het overgebleven stuk dik de boter gesmeerd.
Met de volle tank gingen we op weg naar onze eindbestemming Naulet, daar waar we zijn begonnen 17 dagen geleden. Onderweg zijn we veel kerkjes tegen gekomen. Maar ook veel rechttoe aan wegen, maar het eerste wat we hebben gezien is het circuit van Paul Armagnac. Het is ook geen wonder we fietsten door de Armagnac streek, waar je overal verleid wordt door proeverijen. Jammer voor ons, wij moesten verder.
Onze eerste tussenstop vandaag was in Labastide-D’armagnac, waar we op het fraaie plein nog een koffie hebben gedronken. Na de koffie doken we het bos in voor een hele lange tijd. In het bos kom je bijna niets of niemand tegen, dorpjes zijn hier zeldzaam. Halverwege vonden we een bankje in Maillas, waar we ons stokbrood, dat we vanmorgen hebben gekocht, hebben opgegeten met de laatste rest Nutella.
Nadat we onze buikjes vol hadden hebben we ons een half uurtje te rusten gelegd alvorens verder te trekken. Nu konden we aan het tweede gedeelte beginnen van de route naar Bazas, waar we van plan waren om een koffie te gaan drinken. Alleen was hier vandaag een brocante, oftewel een rommelmarkt. Dus geen koffie, maar water en een overgebleven chocoladecroissants dat we op een plein in Bieujac onder de bomen nuttigden.
Nog even de Garonne over om nog 20 kilometer op en af te fietsen door de Bordeaux. Dat fietsen hier is zeker niet makkelijk daar we door de wijngaarden fietsen en deze zijn allemaal tegen hellingen gebouwd. We kregen nog enkele muren voor de wielen, tenminste zo leek het of de benen waren helemaal op.
Net voordat we de camping op fietsten kregen we de schrik van ons leven, er lag een heuse slang op de weg die we beide niet konden ontwijken. Gelukkig voor de slang kon deze verder kronkelen om zijn weg te vervolgen.
Op de camping werden we met open armen ontvangen door Felippe en moesten we meteen wat komen drinken en vertellen van onze tour. Nadat we de tent hadden staan en we ons opgefrist hadden kwam Felippe ons opnieuw halen, maar nu voor het aperitief. De excellente witte wijn van zijn wijngaard smaakte zeer goed, maar nadat we 2 flessen leeg hadden bedankte we ons omdat we nog altijd niets gegeten hadden, en gingen we op pad naar het dorp om deze laatste vanavond van onze tour af te sluiten met een diner buiten de deur.
Bon Apetit