Dag 6, Dun sur Meuse (155 km / 1700 HM)
Vanmorgen was alles nog zeiknat van de dauw. Het voornaamste probleem was dat de ondergrond zo drassig was. Maar we hebben daardoor niet eens zo slecht geslapen.
Dit kwam doordat we op een camping a la ferme waren, een boerderijcamping. Gisteravond had de camping eigenaar ons gevraagd of wij morgen een baguette wilden. Natuurlijk willen wij dat, hoeven we daar niet extra voor opzoek. Het mooie hiervan was dat de camping eigenaar deze vanmorgen ons persoonlijk kwam brengen. Zo hebben we na de ontvangst van de baguette ons ontbijt gegeten. Om vandaag een lange zware dag tegenmoet tegaan.
We vertrokken rondt half 10 richting Signy-le-Petit. Hier stond een gefortificeerde kerk. Vandaag zouden we nog wel vaker een gefortificeerde kerk tegenkomen. Maar dit heeft deels te maken met de fietsroute die hier door de omgeving golfde totaan Neuville-Day. Maar voordat we daar vooraleer aan zouden komen waren we een goede 85 kilometer verder. Dat redde we niet om tot daar te fietsen en dan pas te gaan eten. Zo hebben wij in Signy-le-Abbaye onze boodschappen ingeslagen bij de super en het brood gehaald bij de boulangerie. Brood was het niet echt, het waren twee baguettes! Dit hebben we dan opgegeten bij een kerkhof, waar we dachten water te kunnen tanken, in de zon bij het plaatsje Vaux-Montreuil.
Vanuit Neuville-Day gingen we een lang stuk langs de Aisne. Deze verlieten we weer bij het plaarsje Falaise. Waar we weer meteen bergop konden gaan fietsen richting Termes. Daarna daalden we af richting Grandpre om hierna te klimmen richting Marcq. Maar voordat we boven in het dorpje aankwamen werden we voorbij gereden door een Peugeot 405 coupe pininfarrina in brons metallic. Hierna daalden we weer een beetje richting Romange-s/s-Montfaucon. In Romange was een Duits soldatenfriedhof aanwezig uit de Eerste Wereldoorlog.
Twee kilometer verder door was een Amerikaans war cementary. Dit kerkhof was op zen zachts gezegd groot. Hier staan in totaal 15000 kruizen met hier zo af en toe een davidsster er tussen. Maar dit is moeilijk te beschrijven hoe het eruit ziet en hoe het voelt. Dit is iets wat je zelf moet hebben gezien. Maar in vergelijking met het Duitse kerkhof, wat ingetogener is, is het Amerikaanse imposant.
Nadat we het Amerikaanse kerkhof hadden bezichtigd zijn we afgedaald richting Dun-sur-Meuse. Hier hebben we onze tent opgezet bij een andere fietser met de naam Bart. Bart is onderweg naar Santiago de Compostella. Eenmaal gedoucht en al gingen we maar is aan het eten beginnen. Hiervoor moesten we met de fiets 600 meter rijden. Hier aten we een pizza en dronken er een Diekirch en een Chambroei. Eenmaal dit opgegeten hadden we nog honger, we reden nog eens 500 meter verder naar de kebabzaak en aten hier een nog een broodje kebab. Nu we dit allemaal hadden gegeten was het tijd om terug te gaan en ons nest in te duiken. Het was al 10 uur en vandaag had ons wel gesloopt. 1700 hoogtemeters op 150 kilometer is niet niks en dan ook nog bepakking erbij.