Warzieski 10 juli

Vanmorgen hebben we een ontbijt gegeten, of ja wat hadden we nog over van gisteren.

Nu afscheid genomen te hebben van iedereen vervolgde we onze weg naar Braniewo. Waar we koffie zijn gaan drinken met een gebak. En nee geen Duitse kaffee mit kuchen, gewoon Pools.

Vanuit Braniewo vervolgden we onze weg richting Pienieszno, dit ging door een glooiend landschap. Maar het ging ook over onverharde wegen. De onverharde wegen waren nog goed te doen. Het landschap maakte veel goed.

In Pienieszno hebben we bij de Sklep onze lunch gekocht. Het opeten hiervan liet nog even op zich wachtten, dit duurde nog eens 12 kilometer en deze waren ook nog eens onverhard.

Na de lunch gehad te hebben, zijn we naar het ooievaarsdorp gereden. Dit was niet zonder slag of stoot. De weg was slecht, hobbelig en gepleisterd. Het enige voordeel dat er was, was dat het niet onverhard was. Om en de bij een uur later arriveerden we in het dorp. Er moesten maar liefst 160 ooievaars zijn. Maar enkele nesten waren leeg, dus er konden moeilijk 160 ooievaars aanwezig zijn. Tevens ligt het dorp zo'n 700 meter van de grens met Rusland. Over de grens kunnen we weinig zeggen, deze is heftig gebaricadeerd. Het lijkt alsof er niemand mag binnenkomen.

Dit allemaal gezien te hebben fietsten we door naar Warzieski. Waar we overnachten in een hostel. In het hostel hebben we de mogelijkheid om zelf eten te koken. Maar nog belangrijker, volgens de receptie, het wk kunnen kijken.