Dag 8, Lehnin (150 km / 450 hm)
Gisteravond konden we op de Tipi camping nog terecht voor een grote Manitou zodat we met een volle maag konden gaan slapen. Omdat gisteren alle winkels gesloten waren, konden we vanmorgen nog voor 8 uur met een lege maag vertrekken.
Uitgehongerd kwamen we 15 km verder bij een supermarkt aan, om de zakken weer bij te vullen. Een paar km verder vonden we een geschikte plek voor het ontbijt. We hadden inmiddels al 25 km gefietst, dus het werd wel tijd om te frühstucken.
Eenmaal weer benzine in de tank, fietsten we weer terug naar de route. We hadden beter na het onverharde stuk er op moeten gaan. Dit stuk was hobbelen en grip zoeken tot en met. Want bijna van begin tot eind was het een zandbak, en dat met profielloze banden was een hele opgave. Wel was het een uitermate rustige en mooie omgeving. Met de zandbak achter ons gingen we naar Stendal, weer een Hanzestad.
Zoals bij zoveel Oost-Duitse steden zijn de wegen erg breed. De steden daarentegen zijn niet echt mooi herrezen uit de Tweede Wereldoorlog. Je ziet namelijk ook echt van die betonnen flatgebouwen. Dat straalt ook niet echt weelde uit. Gelukkig toen we Stendal verlieten en op weg gingen naar Tangermünde, met de wind vol op kop, kwamen we tot onze verbazing in een echt mooie stad terecht. Het centrum was ongeschonden gebleven en dat maakt het toch mooier. Maar dit had ook deels te maken dat het een Kaiserstad was.
Met een opgeheven hoofd vertrokken we uit Tangermünde. We maakten wel eerst nog een stop voor de dagelijkse Kaffee und Kuchen. Zoals al eerder gezegd moesten we vandaag alleen maar tegen de wind rijden. Zo nu en dan kom je in een plaatsje terecht. Bijvoorbeeld Jerichow, een kloosterdorp met een wel heel uniek klooster voor de regio. Dat ook weer gehad, konden we weer de wind in. Maar wanneer het onverhard ging was het een zandbak. Het laatste stuk onverhard op de route naar Brandenburg, ging over zeer slechte betonplaten, er was ook weer een stuk zandbak. Bij deze betonplatenen leek het net of je constant over treinbilzen heen rijdt. In het bos stond ook een mooi picknick bankje. Laat het nu zo zijn, dat het tijd is om te gaan eten. Hier hebben we rustig genoten van de stilte en van het eten. Het probleem was wel wanneer we vetrekken, we uit elkaar zullen worden gerammeld.
Niets was minder waar, 200 meter verder was het een autobahn. Tot het pontje bij Brandenburg was het veelal tegen de wind in fietsen. Vanaf het pontje was het nog steeds wind in fietsen. Brandenburg was ook weer een mooie Oost-Duitse stad met veel betonnen flatgebouwen, tramrails, kasseien tot en met en alle wegen waren breed. Ofwel de altstad zal wel mooi zijn, maar alles wat erbij is gebouwd niet. Toen we net Brandenburg uit reden hebben we inkopen gedaan bij de Netto. Frikadelle en wat salades als avondeten.
Maar voordat we in Lehnin zouden arriveren moesten we over de allerslechtste wegen tot nu toe. Dan zijn de fietsenpaden over de grens nog goed. Want wat ooit asfalt was, was nu asfalt in zijn laatste fase, ofwel gaten grind zand en hobbelen van linkse naar rechts. De wind en honger maakten het er niet makkelijker op. In Lehnin hebben we nog een rondje extra gefietst daar we de camping al voorbij waren gereden. Maar uiteindelijk is dit goed gekomen en hebben we een mooi plaatsje gevonden. We ploften onze spullen op de grond en zette als eerste het stoeltje inelkaar en trokken vervolgens een blik bier open. Zo, eerst even bijkomen voordat de we de tent gaan opzetten. Bij het evalueren kwamen we tot de conclusie dat we al met al 150 km gefietst hadden vandaag in de brandende zon, en dat was ook wel te zien aan de kupkes.