Dag 17, St.-Martin-sur-la-Chambre (85 km /2000 hm)
Gisterenavond nog op de koffie uitgenodigd door Jos en Lidia. Jos is ook een fervent fietser en heeft in het verleden ook diverse fietsvakanties gemaakt. Tegen elf uur ben ik moe, maar voldaan gaan rusten.
Vanmorgen rond 8 uur vertrokken, daar het vandaag zeer warm zou worden. De eerste 2 uur fietste ik over de drukke N 90 richting de Madelaine. Bij Moûtiers ben ik even gestopt voor een cafe Au lait. Nog even langs de super voor de nodige suikers, en dan kunnen we beginnen. In Aigeublanche begint de klim dan echt; de cijfers; 28,3 km lang, 1533 HM moeten er overwonnen worden, dit betekent 5,4% gemiddeld. Ik dacht dat word een makkie, maar het liep anders dan verwacht. De col begint vrij rustig, niet te steil en in den beginne diverse haarspeldbochten. Je fietst de hele tijd tussen de bomen, dus van de warmte heb je dan nog geen last. Het is zeker geen gelijkmatige col, de percentages blijven schommelen, er zit zelfs een korte afdaling in.
Vanaf Cellieres is het gedaan met de pret. Nu zijn er geen bomen meer, en schieten de percentages de hoogte in. Wat het vandaag nog extra zwaar maakte is dat het heet werd. Op mijn teller bereikte de thermometer de 40 graden. Het voelde alsof ik in een oven zat. Ik werd gaar gekookt. Dat bleek ook wel want niet veel later heb ik diverse kleuren sneeuw gezien, alleen geen witte. De laatste 10 km werd het echt afzien. Veelal staan op de pedalen om maar niet om te vallen. Ik werd compleet door de hitte bevangen. Gelukkig had ik in Cellieres nog water gepakt, dat had ik nu wel nodig. Bij km 5 voor de top vlakte het iets af, maar het bleef zwaar.
Bij de laatste 3 km zie je de top boven je. Er moeten alleen nog wat haarspeldbochten worden genomen. Uiteindelijk na 3 uur en een kwartier kom je dan eindelijk boven, helemaal gaar gekookt door de zon. Boven heb ik me op een bankje neergepleurt om bij te komen. Dit duurde een kwartiertje en toen nam ik de cola die ik beneden bij de super had meegenomen, wauw dat was lekker.
Eenmaal weer bij mijn positieven, werd echter tijd voor de afdaling, deze was net zoals de klim, irritant, ongelijkmatig, ook hier kon je geen ritme krijgen. Boven had ik al gezien dat er aan de voet in la Chambre een camping zou zijn, en die heb ik ook maar meteen opgezocht. Ik vond het meer dan genoeg voor vandaag. Ik wilde ook wel wat eten, en zag dat er in het dorp een super was. Hup de fiets op en naar het dorp, bleek dat er nog een km gedaald moest worden. De super bleek gesloten, dan maar de volgende, oftewel nog een stuk dalen. Na de inkoop moest ik dus weer een heel stuk terug de berg op, pff dat viel zwaar, zelfs zonder bepakking, nou ja een krat bier is ook niet licht ????