Dag 14, Brig ( 150 km / 2700 hm)
De regen van gisteren is vannacht doorgegaan tot 7 uur vanmorgen.
Meteen maar opgestaan, inpakken en wegwezen. De kleren en schoenen waren nog nat, maar die drogen wel gedurende de dag.
Vanaf de camping ging het bergaf naar LLanz, het was koud met die natte kleren en schoenen. In LLanz zag ik een café waar de deur open stond, en daar ging ik naar binnen voor een ontbijt, en natuurlijk om even op te warmen.
Na het ontbijt ging het voor 40 km lichtjes bergop langs de Vorderrhein. Gelukkig kwam het zonnetje al voorzichtig tevoorschijn zodat ik langzaam kon opdrogen. De eerste beklimming van de dag was de Oberalp pass, 2044 hm, 11 km, 6,7% gemiddeld. Dat zijn de officiële cijfers, maar je bent al veel langer aan het klimmen. Deze klim loopt langs de spoorweg van de glacier expres, de trein met de kamraden in het midden, want anders komt deze niet boven, daar is de klim te steil voor. De klim is niet moeilijk, deze is een echte loper, en je bent boven voordat je er erg in hebt. Boven waaide het wel ontzettend hard. Toch heb ik nog eerst wat gegeten alvorens af te dalen. Afdalen met deze harde wind is oppassen geblazen, want je krijgt zo af en toe een aardige zwieper te verwerken. Maar dan is het zaak om de snelheid aan te passen en veilig beneden te komen.
Eenmaal beneden in Andermatt is het heel even vlak voordat je in Realp meteen weer aan de Furka pass mag beginnen. 2431 hm, 12,5 km lang en 7,3% gemiddeld. Dit is een lastige klim. De eerste 8 KM gaat het met 10 % omhoog, en krijg je vele haarspeldbochten, die je vanaf beneden al ziet liggen. Eenmaal het steile stuk achter de rug, krijg je een tussenstuk wat enigszins loopt om je dan op te maken voor de de laatste kilometers, ook weer aan de 10 %. Je ziet de hele tijd de top liggen, maar deze laatste kilometers doen wel zeer, maar eenmaal hoven is dit snel weer vergeten. Boven nog een colaatje gedronken, en gewacht op een vakantiefietser die ik had ingehaald onderweg. Tien hij boven was, zei hij, ik kon je echt niet bijhouden, dat ging me iets te snel.
De afdaling was een linke door de harde wind, die in kracht was toegenomen. Ik was blij dat ik beneden was in Gletch, want daar waaide het toch iets minder. Er moest nog wel flink afgedaald worden, maar nu met de wind in de rug, en zo zoefde richting Brig, want dat zou mijn doel zijn voor vandaag. De laatste 20 kilometer had de wind zich gedraaid en stond die pal op m'n neus, het was of ik tegen een muur reed. Maar vergeleken met bergop fietsen is dit kinderspel. Tegen half 6 was ik op de camping, de camping die ik vorig ook al had bezocht, beneden aan de voet van de Simplon pass.
Nu nog even de tent opzetten in de wind, en dan relaxen vanavond, want het was een lange dag vandaag in het zadel, maar de benen voelde goed vandaag.