Troisvierges 29 september 2020
Gisteren bleek een echte verwendag te zijn, we zijn echt in de watten gelegd. De kamer was lekker warm, lekker bed en prima douche. Het avondeten was eveneens van een hoge standaard.
Vanmorgen eerst nog een fantastisch ontbijt genuttigd, en toen was het helaas tijd om te vertrekken. Het zonnetje begon al voorzichtig tevoorschijn te komen, dit beloofde een droge dag te worden.
De route daarentegen, begon meteen heftig: 1 KM aan 15%!. We waren meteen warm, en de beenstukken moesten er meteen aan geloven, weg met die dingen. Tot aan Bastogne ging het de hele tijd op en af. Dit was ook te zien aan het gemiddelde, dit zou een lange dag worden als het parcours zo zou blijven lopen. Na 2 uur door de onbewoonde wereld te hebben gefietst vonden we een boulangerie waar we wat te eten en te drinken haalden. Meteen na dit ging het natuurlijk weer steil omhoog.
De laatste 6 km naar Bastogne fietsten we over een oude spoorlijn, waar men de rails verruilt had voor grof grind, dit liep ook voor geen meter. Het was wel vlak en zo stonden we dan ook binnen een mum van tijd in het centrum van Bastogne, waar we zijn gaan lunchen.
Na de lunch zochten we de spoorlijn weer op, en vanaf nu was deze geasfalteerd. Dik 20 km zoefden we over dit fietspad tussen de bomen richting Luxemburg. Net voor Luxemburg verlieten we dit pad en kregen we weer op en af, alleen hier in Luxemburg zijn de wegen van uitstekende kwaliteit.
Troisvierges zou nog 10 km zijn, maar over dit soort lopende wegen ging het goed vooruit en stonden we na een half uurtje in het Centrum. Nog even zoeken naar de camping, die we midden in het centrum vonden naast het zwembad.
Nadat het tentje stond, zijn we nog even naar de supermarkt gefietst voor het avondeten wat we voor de verandering buiten in het zonnetje hebben klaar gemaakt.
Tegenwoordig is het zó, dat het om acht uur in de avond al donker, maar hier hebben ze nog een afdakje met wat stoeltjes en een tafeltje waar we nog koffie hebben gemaakt.