In tegenstelling tot gisternacht is het vandaag niet gaan regenen. We konden dus zonder problemen de tent inpakken en zo gezegd wegwezen.
Alleen niet voordat we wat hadden gegeten. Na ons stevig ontbijt, koffie en brood, gingen we op pad. Eerst nog door de straten van Galway om vervolgens het binnenland weer in te duiken in de richting van Kinvara.
De weg naar Kinvara was niet zo bijzonder hoor, ging redelijk vlak. In Kinvara was nog een oud kasteel wat we voorbij zijn gefietst want ja stoppen voor een kasteeltje doen we niet. Vanuit Kinvara gingen we rechtsaf the Burren in, een natuurlandschap dat er heel troosteloos uitziet, je ziet er niet veel toeristen. Echter heeft the Burren zijn eigen charmes.
Ergens midden in the Burren, Carran, stopte we bij een restaurantje waar we een fish pie hebben gegeten om vervolgens onze weg te vervolgen. Wat ons niet was verteld was dat we meteen 14% konden gaan klimmen. Het ging op een af, de hele tijd door tot een met aan de kust. Dat hebben we welgeteld 200 meter vlak gereden want hierna konden we weer gaan klimmen naar The Cliffs of Moher. Dit was echt een pittige klim. Maar het uitzicht wat je er voor terugkrijgt is het dubbel en dwars waard. Vanaf dat konden we dalen naar Lahinch. We dachten dit gaat heel snel. Alleen dit ging langzaam het was een afdaling in een paar stages en niet in een keer.
Eindelijk in Lahinch fietsten we voorbij twee fietsers, we gingen er vanuit dat een van de twee Kees was. Het was vanaf daar nog een goeie kilometer naar de Camping. Waar we de tent zagen staan van hun. Niet veel later kwamen ze aan op de camping. Hij heet in ieder geval niet Kees. Het zijn Jan en Els uit de kop van Noord-Holland, het ander mooie eraan is, ze zijn 77 jaar en fietsen door Ierland. Het zijn in ieder geval doorgewinterde fietsers. Na het avondeten, we hebben een paar pizza's gehaald, zijn onder het genot van een Guinness met Jan en Els verhalen aan het uit gaan wisselen.