Supraśl 14 juli
Na een nachtrust, op een stenen bed, zijn we begonnen aan het ontbijt. Dit moesten we eerst nog even halen bij de plaatselijke sklep.
Broodjes met Nutella, de broodjes lijken hard. Maar ze zijn in tegenstelling juist zachte. Daarbij zijn ze ook nog eens goed te eten, met natuurlijk de Nutella. Na goed en wel het ontbijt gehad te hebben was het tijd om te gaan. Maar helaas nog een kwartiertje wachtten, het komt met bakken uit de hemel.
Nadat de regen weg was vervolgde we onze weg in de richting van Kleszcze door het nationaalpark Biebrzanski. In het park hadden we geen onverharde wegen. Alles was verhard, maar het was een lange rechte weg. Alleen de dreigende lucht was niet zo fijn. Want moeten we nu de regenjas aan of niet. Tot en met Kleszcze hoefde het niet. Daar zijn we in een hutje(mor) gaan zitten om voor de regen te schuilen.
Nu we de regen weer gemist hadden gingen we maar eens verder in de richting van Bialystok. Maar nu hadden we toch een partij pech. Ze waren hier aan de weg aan het werken. Daarbij ging het ook nog eens zo hard regenen dat de weg was vervaagd. We konden er heerlijk door heen ploeteren met het water tot aan onze enkels. Dit heeft er wel voor gezorgd dat we de hele dag een tandenknarsende ketting hoorden.
Tussen Kleszcze en Bialystok hebben we nog in een kerk geschuild voor de regen. Dit was in Tykocin waar we ook bij de plaatselijke sklep eten zijn gaan halen voor de lunch. Het was alleen jammer dat ze de kerk waren aan het renoveren want deze was wel bezoekje waard. Met een volle maag en veel moed gingen we verder naar Bialystok.
Voordat we Bialystok centrum inreden zijn we tussen de betonnenblokken gereden. Maar het centrum van Bialystok was wel de moeite waard om te zien. Het was oud en authentiek.
Vanuit Bialystok vervolgden we de weg naar Supraśl. Waar we vandaag in een pekoje een slaapplek hebben gevonden. Ofwel we hebben een bed.
In Supraśl zijn we nog naar de supermarkt geweest. Want ons avondeten was. Vlees, groenten(broccoli) en pataten.